همانگونه که در بخش 1-6-6 کتاب می­خوانیم، اینشتین در سال 1905 میلادی مقاله خود درباره نظریه نسبیت خاص را منتشر نمود. یکی از نتایج این نظریه آن بود که هیچ چیز نمی­تواند با سرعتی بیش از سرعت نور درمیان فضا عبور کند. این نظریه پا را فراتر از اجسام مادی می­گذاشت و اطلاعات و اثرات میدان­های نیرو را نیز شامل می­شد. اینشتین دریافت که این موضوع با قانون گرانش نیوتون، که تعامل آنی در هر فاصله­ای را مجاز می­دانست، همخوانی ندارد.

کلمه «درمیان» را عمداً مورب نوشتم. زیرا انبساط جهان می­تواند اجسام را با سرعتی بیش از سرعت نور با خود جابجا کند. ما معتقدیم که این اتفاق یک­بار در نزدیکی پیدایش جهان رخ داده است[1]. فرض کنید می­خواهیم نان کشمشی بپزیم: خمیر نان را که کشمش­ها به­صورت متراکم در آن قرار دارد، درون فر می­گذاریم. پس از پخت، انتظار این است که خمیر منبسط شود و در نتیجه دانه­های کشمش نیز از هم فاصله بگیرند. کشمش­ها دربین خمیر حرکت نکرده­اند بلکه انبساط خمیر آنها را جابجا کرده ­است.

برگرفته از کتاب درآمدی بر نجوم و کیهان­شناسی صفحه ۵۰


[1] - در اصطلاح آن دوره را تورم (inflation) می­نامند.