علیرغم اینکه شاهدی مبنی بر دیدار بیگانگان در گذشته و حال وجود ندارد، افراد زیادی هنوز بر این عقیده‌اند که چنین دیدارهایی اتفاق افتاده است. مدعیانِ دیدار بیگانگان معمولاً فقدانِ شاهدِ قانع‌کننده را به یکی از این دو روش توجیه می‌کنند: پوشش و سانسورِ دولتی، یا عدم برخوردِ جدیِ جامعۀ علمی با پدیده‌های مرتبط. اجازه دهید هرکدام از این دو استدلال را به‌صورت دقیق‌تر بررسی کنیم.
یکی از تصورات رایج، به‌خصوص در آمریکا، توطئه و پوشش حقایق به‌وسیلۀ دولت است. قطعاً می‌توان پذیرفت که شاید برخی دولت‌های پنهان‌کار تلاش کنند بر روی بهترین ویدئوهای فضاپیماها و تصاویر شناساییِ ماهواره‌ها سرپوش بگذارند، هرچند علتِ این کار نامعلوم است. توضیح رایج آن است که این اخبار به دردِ عموم مردم نمی‌خورد، یا اینکه دولت در حال استفادۀ سری از تجهیزات بیگانگان است تا از راه «مهندسی معکوس»، ادوات نظامی جدیدی را طراحی کند. اما هر دو توضیح احمقانه است. یک‌سومِ مردم به دیدار و بازدید موجودات بیگانه اعتقاد دارند و اگر همین فردا روزنامه‌ها اعلان کنند که افراد بیگانه در فروشگاه‌های دولتی به صف شده‌اند چندان تعجب نخواهند کرد. اما در موردِ مهندسی معکوسِ فضاپیماهای فرازمینی، باید سختیِ سفر از یک ستاره به ستارۀ دیگر را به یاد داشته باشیم. هر جامعه‌ای که قادر به چنین کاری باشد، از نظر فناوری بسیار پیشرفته‌تر از ما است. عملِ مهندسی معکوس بر روی فضاپیماهای آن‌ها به همان اندازه غیرممکن است که تصور کنیم انسان‌های نئاندرتال با دیدن رایانه‌ای که به نحوی در غارِ محل زندگی‌شان افتاده است، رایانه‌های شخصی بسازند. به‌علاوه، باوجوداینکه ممکن است یک دولت بتواند شواهد را برای مدت کوتاهی مخفی کند، غیرممکن است که یک راز برای دهه‌ها مخفی بماند (در مورد ادعاهای رازوِل، بیش از هفت دهه). و اگر بیگانه‌ها فقط در آمریکا فرود نمی‌آمدند، آیا واقعاً می‌توانستیم باور کنیم که تمام دولت‌ها در پنهان نمودنِ شواهد با یکدیگر همکاری کنند؟
ادعای عدم علاقۀ جامعۀ علمی به موضوع نیز بی‌مورد است. دانشمندان همواره در حال رقابت با یکدیگرند تا نخستین کسی باشند که به یک کشف بزرگ دست پیدا می‌کند، و با حرص و وَلع به دنبال هر پدیدۀ جدیدِ مهم هستند. شواهدِ روشن مبنی بر اینکه بیگانگان وجود دارند و بر روی سیارۀ ما می‌باشند (یا بوده‌اند)، به عنوان یکی از مهم‌ترین اکتشافاتِ تمام اَعصار به‌حساب خواهد آمد. اگر چنین کشفی محتمل بود، پژوهشگرانِ بی‌شماری شب و روز در جستجوی آن تلاش می‌کردند. این حقیقت که تنها اندکی از دانشمندان درگیرِ چنین مطالعاتی هستند به معنی کمبود علاقه نیست، بلکه ناشی از فقدانِ شواهدی است که ارزش مطالعه داشته باشد.

کتاب «حیات در کیهان»‌، صفحه 542