...در دیدگاه اینشتین، در غیاب جرم، فضا «مسطح» است. این کلمه (که نویسنده علاقه­ای به آن ندارد زیرا جهان را دو بعدی می­نماید) عملاً به این معنی است که در فضای مسطح، هندسه اقلیدسی صادق است. به عبارتی مجموع زوایای داخلی یک مثلث بسیار بزرگ در این فضا برابر با ۱۸۰ درجه خواهد بود. از دیگر خواص فضای مسطح این است که فاصلۀ دو شعاع لیزری موازی همواره ثابت خواهد ماند.

حال چنانچه جرمی را به این فضا اضافه کنیم، فضای اطراف آن منحنی می­شود و نور یا ماده در مسیری منحنی، و نه مستقیم، حرکت خواهد کرد. در اینجا یک مثال کمک می­کند. لایه­ای از لاستیک مسطح و افقی کشیده شده را تصور کنید. به­طور عادی ساچمه­های ریز به­صورت مستقیم روی این لایه حرکت می­کنند. چنانچه گلوله­ای سربی را روی این لاستیک قرار دهیم، باعث تورفتگی می­شود (به شکل زیر توجه کنید). حال اگر ساچمه­های ریز به تورفتگی نزدیک شوند، در مسیر منحنی حرکت می­کنند و نه مستقیم. در نگاه اینشتین، حرکت مداری زمین حول خورشید، حرکت طبیعی جسمی در فضای منحنی است - عملاً نیرویی که ما حس می­کنیم، فقط یکی از پی­آمدهای فضا-زمان منحنی است.

کتاب "درآمدی بر نجوم و کیهان­شناسی" صفحه ۵۱